Oormijten (Otodectes cynotis) kunnen de oren van honden en katten infecteren en daar irritatie veroorzaken. Ze worden gemakkelijk overgedragen bij contact tussen dieren en komen vooral voor bij jonge dieren. Oormijten zijn gemakkelijk te vinden door de dierenarts en goed te behandelen.
Oormijten zijn besmettelijk: ze worden via direct contact overgedragen van het ene dier op een ander dier. Een infectie met oormijten kan op iedere leeftijd voorkomen, maar we zien het vooral bij pups en kittens, omdat ze nog onvoldoende weerstand hebben. Bij volwassen dieren komt het relatief weinig voor. De oormijt leeft zijn hele levenscyclus op het huidoppervlak in het oor van het dier. Deze hele cyclus van ei tot volwassen mijt duurt slechts 3 weken. Zowel de larven als de volwassen mijten voeden zich met oorsmeer, huidschilfers en weefselvocht van uw hond of kat.
Symptomen
Oormijten kunnen één of beide oren van een dier infecteren. Sommige dieren (vooral katten) lijken hier nauwelijks last van te hebben, maar meestal ontstaat er jeuk, klappert het dier met de oren en ontstaat er een overmatige hoeveelheid bruin oorsmeer (dit lijkt een beetje op koffiedik). Er kan een ook een pijnlijke oorontsteking ontstaan, met rode oorschelpen. Het kan zijn dat een hond of kat pijnlijk reageert als je de oren aanraakt. In een enkel geval breidt de ontsteking van
Diagnose
We kunnen oormijten zien met de otoscoop (oorkijker) als kleine, bewegende, witte speldenknopjes. Het is ook mogelijk om wat oorsmeer onder de microscoop te bekijken: hierin zijn de mijten makkelijk te vinden.
Behandeling
Met speciale middelen (selamectine of een speciale oorzalf met een anti-parasitair middel) zijn deze mijten te bestrijden.
Soms kunnen de mijten echter een fikse oorontsteking veroorzaken. Het is daarom altijd belangrijk om met de hond of kat langs te komen bij de dierenarts. Deze kan zien of het trommelvlies intact is. Ook kan de dierenarts zien of er sprake is van oormijt of dat er misschien toch iets anders speelt (een voedingsallergie, poliep, vreemd voorwerp bijv.). Alleen als het trommelvlies intact is, kunnen er oordruppels of een oorzalf voorgeschreven worden.
Het is aan te raden om alle contactdieren ook te behandelen, ook als die geen oorklachten hebben.